In mijn huwelijk voelde ik me vaak alleen. Vooral op emotioneel vlak kreeg ik weinig steun. Mijn partner werkte veel en ik zorgde voor de kinderen, het huishouden, mijn parttimebaan én voor mijn moeder, die zelf weinig aankon. Ik probeerde alle ballen in de lucht te houden, maar vergat daarbij mezelf.

We kregen beiden een burn-out. Mijn partner door zijn werkdruk, ik door jarenlange overbelasting. We deden ons best, vooral voor onze kinderen, maar we leefden als broer en zus.

Na jaren twijfelen en verdriet, besloot ik te stoppen met het huwelijk. Dat was een moeilijke stap. Ik werd erg somber en uiteindelijk zelfs manisch. Met hulp kwam ik terecht bij de crisisdienst. Daar kreeg ik de diagnose bipolaire stoornis. Ik volgde therapie en begon langzaam aan herstel.

Maar toen stond ik er ineens echt alleen voor. Zonder huis, zonder inkomen. Ik dacht: hoe ga ik dit doen met de kinderen? Ik kon nergens terecht en kwam uit bij een oud chalet op een camping. Veel te duur, te klein, en niet geschikt voor de kinderen. Zij bleven voorlopig bij hun vader.

Door de hoge huur kwam ik in de schulden. Het vertrouwen op mezelf en mijn sterke wilskracht, soms was ik radeloos maar ik wist intuïtief dat ik uit dit diepe dal kon komen.
Ik vond uiteindelijk een betere plek via anti-kraak. Samen met mijn kinderen konden we daar opnieuw beginnen.

Ik kreeg steun van mijn ex-partner, van een paar vrienden en natuurlijk van mijn kinderen. maar uiteindelijk doe je het natuurlijk zelf.
Er was weinig geld, maar ik zorgde altijd voor warmte, gezelligheid en veilig thuis.

Voorbij de schaamte is zoveel vrijer!

Het schuldgevoel dat ik tegenover de kinderen had won het van de schaamte. Een vriend wees me op een advertentie over hulp bij armoede in het klaverblad. Ik belde Ellen Huinink( destijds armoede coördinator) in alle kwetsbaarheid op.
Zij had zo fijn alle aandacht voor mijn verhaal. Dat vond ik bijzonder prettig.

Ik ben trots dat ik deze weg ben gegaan. En ik wil anderen laten weten: je bent niet alleen. Vraag hulp. Voorbij de schaamte is zoveel vrijer!